Paslanmaz Reaktör Tasarımları

Paslanmaz Reaktör Tasarımları, nükleer yakıtın kontrollü bir şekilde parçalanmasını sağlayan ve bu süreçten enerji üreten bir cihazdır. Reaktörler, farklı tasarımlara, yakıtlara, soğutuculara ve moderatörlere sahip olabilirler. Bu özelliklere göre reaktör tipleri şöyle sınıflandırılabilir:

Basınçlı Su Reaktörü (PWR)

Basınçlı su reaktörü, dünyada en yaygın kullanılan reaktör tipidir. Bu reaktörde, su hem soğutucu hem de moderatör olarak kullanılmaktadır. Moderatör, nötronların hızını yavaşlatarak zincirleme reaksiyonu sürdürmeye yarar. Su, yüksek basınç altında tutulmaktadır veya kaynamaz. Su, reaktör çekirdeğinden aldığı ısıyı, ikincil bir devreye aktarır. Bu devrede, su buharlaşır ve türbinleri döndürerek elektrik üretir.

Kaynar Su Reaktörü (BWR)

Kaynar su reaktörü, basınçlı su reaktörüne benzer, ancak su daha düşük basınçta tutulmaktadır ve reaktör çekirdeğinde kaynar. Bu reaktörde, ikincil bir devre yoktur. Kaynayan su, doğrudan türbinlere gönderilmektedir veya elektrik üretilmektedir. Bu reaktörün avantajı, daha basit ve ucuz olmasıdır. Dezavantajı ise, radyoaktif suyun türbinlere ulaşması ve korozif etkisi olmasıdır.

Gaz Soğutmalı Reaktör (GCR)

Gaz soğutmalı reaktör, su yerine gaz (genellikle karbon dioksit) kullanan bir reaktör tipidir. Bu reaktörde, gaz, reaktör çekirdeğinden aldığı ısıyı, bir buhar jeneratörüne taşır. Bu jeneratörde, su buharlaşır veya türbinleri döndürerek elektrik üretir. Bu reaktörün avantajı, yüksek sıcaklıklarda çalışabilmesi ve daha verimli olmasıdır. Dezavantajı ise, gazın yüksek basınçta tutulması ve daha karmaşık olmasıdır.

Hızlı Nötron Reaktörü (FBR)

Hızlı nötron reaktörü, moderatör kullanmayan bir reaktör tipidir. Bu reaktörde, nötronlar yavaşlatılmadan reaksiyona girer. Bu reaktörün özelliği, yakıt olarak sadece uranyum-235 değil, aynı zamanda uranyum-238 ve plütonyum-239 gibi izotopları da kullanabilmesidir. Bu sayede, reaktör, daha az yakıt tüketir ve daha fazla yakıt üretir. Bu reaktörün avantajı, yakıt verimliliğinin yüksek olması veya nükleer atık miktarının azalmasıdır. Dezavantajı ise, reaksiyonun kontrolünün daha zor olması ve güvenlik risklerinin artmasıdır.